MISJA SZKOŁY – MOJA SZKOŁA PROMUJE ZDROWIE, JEST BEZPIECZNA, PRZYJAZNA, OTWARTA – LUBIĘ SIĘ W NIEJ UCZYĆ!
- Szkoła jest wspólnotą oparta na zasadzie partnerstwa, przyjaźni, szacunku i wzajemnej pomocy, a także zaangażowaniu nauczycieli, rodziców i pracowników w kształtowaniu jej wizerunku.
- Szkoła pomaga uczniom w osiąganiu pełni ich rozwoju dzięki:
- stwarzaniu sprzyjającej atmosfery do nauki
- rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych, twórczych uzdolnień i umiejętności uczniów na miarę ich możliwości intelektualnych – wzbudzaniu zadowolenia z osiąganych sukcesów
- Szkoła przygotowuje dziecko do przyszłego życia poprzez:
- budowanie własnego systemu wartości w oparciu o wartości najwyższe
- uczenie prowadzenia kulturalnego dialogu z drugim człowiekiem tak, aby nawarstwiające się sprzeczności umiało rozwiązywać z poszanowaniem godności każdego człowieka
- uczenie respektowania potrzeb innych osób i tolerancji wobec nich poszanowanie zasad życia społecznego
- propagowanie dziedzictwa kultury narodowej oraz kształtowanie postaw patriotycznych
- kształtowanie pozytywnego nastawienia do pracy, zabawy, wypoczynku zachęcenie do zespołowego działania i odpowiedzialności za środowisko przyrodnicze
- Szkoła promuje zdrowy styl życia poprzez:
- przeciwdziałanie różnorodnego rodzaju uzależnieniom (narkomanii, alkoholizmowi, nikotynizmowi)
- łagodzenie przejawów agresji
- propagowanie aktywnego wypoczynku
- uczenie zachowań prozdrowotnych
- Nauczyciele szkoły:
- wzajemnie sobie pomagają okazując szacunek i życzliwość w wypełnianiu powierzonych im zadań wobec uczniów szkoły
- poszukują nowych rozwiązań organizacyjnych, edukacyjnych i wychowawczo – opiekuńczych
- przestrzegają etyki zawodu nauczycielskiego
Edukacja zdrowotna to promowanie zdrowia, kształtowanie zdrowego stylu życia i sprzyjającego zdrowiu środowiska odbywa się poprzez edukację zdrowotną. Edukacja zdrowotna to proces szkolenia ludzi w zakresie zdrowia, umożliwiający im podejmowanie decyzji i odpowiedzialności za własne zdrowie.
Edukacja zdrowotna:
- dotyczy wszystkich aspektów zdrowia jednostki: fizycznego, psychicznego i społecznego;
- jest długotrwałym procesem pomagania ludziom w zmienianiu się i adoptowaniu do poszczególnych faz życia, trwającym od chwili narodzin aż do śmierci;
- odnosi się do wszystkich „faz” zdrowia i choroby ludzi, począwszy od całkowicie, zdrowych do chronicznie chorych i nie sprawnych, i służy temu, by maksymalnie zwiększali oni potencjał swego zdrowia;
- jest skierowana na pojedyncze osoby, rodziny, różne grupy społeczne oraz całe społeczności;
- obejmuje dostarczanie informacji, zakłada zmianę postaw i zachowań w kierunku utrzymania zdrowia;
- ma pomóc ludziom w pracy nad tworzeniem zdrowszych warunków życia i ułatwiać im dokonywanie zdrowych wyborów;
- obejmuje formalne i nieformalne nauczanie oraz uczenie się przy użyciu różnorodnych metod.
Promocja zdrowia
Promocja zdrowia to proces umożliwiający ludziom zwiększanie kontroli nad swoim zdrowiem i doskonalenie swego zdrowia (wg Karty Ottawskiej).
Edukacja pro zdrowotna to niezbędny element promocji zdrowia – jest to proces, w którym ludzie uczą się dbać o zdrowie własne i innych. Celem jej jest przede wszystkim wpływanie na zachowanie zdrowotne jednostki poprzez zwiększanie lub korektę wiedzy, kształtowanie postaw i umiejętności sprzyjających zdrowiu. Koncepcja szkoły promującej zdrowie narodziła się w Europie, w połowie lat 80tych, jako drugi po „zdrowych miastach” szeroki ruch promocji zdrowia. Do „kamieni milowych” w rozwoju tego ruchu należały:1986 – Międzynarodowe Sympozjum „Szkoła promująca zdrowie” w Peebles w Szkocji.
1989 – Raport „Zdrowa szkoła” opracowany przez WHO – Szkocką Grupę Edukacji Zdrowotnej; jego polska wersja ukazała się w 1990r. – Nowa Ustawa o systemie oświaty z 7.09.l991r. podkreśla, że system oświaty zapewnia utrzymanie prozdrowotnych warunków życia, pracy ucznia i nauczyciela w szkole i placówce.
1991- Rozpoczęcie z inicjatywy WHO projektu Szkoła Promująca Zdrowie w Polsce, Czechosłowacji i na Węgrzech. Utworzono Polski Zespół do spraw projektu SPZ zlokalizowany w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. Krajowym koordynatorem została prof. Barbara Woynarowska. 30.12.1991r. Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej podpisały porozumienie w celu realizacji projektu.
1992- Tworzenie Europejskiej Sieci Szkół Promujących Zdrowie. W wyniku porozumienia między WHO, Radą Europy i EWG Polska jako jeden z pierwszych siedmiu krajów włączyła się do tej sieci we wrześniu 1992r.
2000 – Utworzenie Rzeszowskiej Sieci SPZ.
2000 – Utworzenie Krośnieńskiej Sieci SPZ.
1.09.2002r.- Wstąpienie Szkoły Podstawowej nr 4 do Krośnieńskiej Sieci SPZ.
Koncepcja Szkoły Promującej Zdrowie według Williamsa, jednego z twórców koncepcji SPZ, jest placówką którą charakteryzują trzy główne cechy:
- edukacja pro zdrowotna w ramach programu nauczania,
- uwzględnienie zdrowia w życiu szkoły – troska o dobre samopoczucie uczniów i pracowników szkoły,
- współdziałanie szkoły z rodziną i społecznością lokalną.
Każda szkoła, w zależności od potrzeb, warunków i możliwości określa własne priorytetowe cele i osiąga je w realnym dla siebie tempie. Istotą SPZ jest intensyfikacja tego, czego nauczono dziecko w ramach edukacji zdrowotnej przez wspierające działania szkoły, rodziny; społeczności, w której żyje. Jeśli to, czego dziecko nauczyło się w klasie, nie jest zbliżone do tego, co widzi i stosuje w szkole, domu i w swym otoczeniu, to cała wiedza jest niewiarygodna i nie ma żadnego wpływu na młodego człowieka.
Program edukacyjny
„RATUJEMY I UCZYMY RATOWAĆ”
Szkoła Podstawowa nr 4 w Krośnie, w roku szkolnym 2006/2007 przystąpiła do realizacji programu edukacyjnego Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy – „Ratujemy i uczymy ratować”. W ramach programu, w czerwcu 2006 roku dwie nauczycielki zostały przeszkolone z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Uzyskały certyfikaty potwierdzające zdobyte umiejętności. Otrzymały także od WOŚP pomoce dydaktyczne przydatne w pracy z dziećmi, m.in. fantomy, podręczniki, film DVD. Od października obie panie prowadza w różnych grupach wiekowych, w ramach pracy dodatkowej, zajęcia , w których krok po kroku, pokazują dzieciom, jak prawidłowo zachować się, kiedy zdarzy się wypadek. Uczą, jak oceniać stan zagrożenia życia ludzkiego, jak sprawdzić przytomność i oddech poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej, jak właściwie wykonać oddechy ratownicze i ucisk serca, a także jak zatamować silne krwawienie, jak postępować w przypadku oparzenia, zadławienia itp.
Zajęcia praktyczne prowadzą panie Ewa Macierzyńska i Beata Kucab. Ich zdaniem szkolenie jest inicjatywą w przyszłość, bo uczy dzieci reagowania, gdy ktoś potrzebuje pomocy, uczy wrażliwości i przełamywania barier międzyludzkich.
przygotowała
mgr Ewa Macierzyńska