Maria Konopnicka
„Ojczyzna moja – to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.
Ojczyzna moja – to wioski i miasta,
Wśród pól lechickich sadzone od Piasta;
To rzeki, lasy, kwietne niwy, łąki,
Gdzie pieśń nadziei śpiewają skowronki.”
W dniu 7 listopada na sali gimnastycznej jak co roku uczciliśmy, tym razem już 106. rocznicę odzyskania przez naszą ojczyznę wolności. Długa to była droga. Przez 123 lata wiele się wydarzyło. Był to czas okrutnej polityki zaborców, germanizacji, rusyfikacji, zsyłek, katorgi, prześladowań i niewoli, ale też niezłomności polskich patriotów, żołnierzy, charyzmatycznych przywódców powstań narodowych, ludzi kultury i sztuki, których bronią była mowa ojczysta. To ona dodawała sił, otuchy i nadziei w pokonywaniu trudności, krzepiła krwawiące od cierpień serca i umysły.
Uczniowie z klasy 7a : Ignacy Bigosiński, Iwo Marszewski i Wiktor Niepokój, przygotowali montaż słowno-muzyczny, na którego treść złożyły się najpiękniejsze wiersze o miłości ziemi ojczystej oraz pieśni patriotyczne, w tym Pierwsza Kadrowa, Biały Krzyż czy Czerwone maki na Monte Cassino oprawione wizerunkami miejsc, gdzie żołnierz walczył i ginął. Było nostalgicznie i klimatycznie. Dodatkowych emocji przysporzył występ naszego zespołu Dysonans-tych dużych i małych ,który w magicznej aranżacji zaśpiewał Rotę Marii Konopnickiej oraz Szarą Piechotę.
Na koniec uroczystości nie zabrakło „Mazurka Dąbrowskiego”, którego odśpiewaniem włączyliśmy się w akcję: Szkoła do Hymnu.
Jesienna aura, piękna pogoda, listopadowe słońce były ramą do wspomnień, hołdów i wzruszeń.
Paweł Gorczyca
Elżbieta Misiak-Gancarz