Witaj majowa jutrzenko,
Świeć naszej polskiej krainie,
Uczcimy ciebie piosenką,
Która w całej Polsce słynie.
Witaj Maj! Trzeci Maj,
u Polaków błogi raj!
Święto 1. Maja wprowadzono, by upamiętnić strajk robotników w Chicago, który miał miejsce w 1886 roku. Robotnicy protestowali wówczas przeciwko niskim płacom, bardzo złym warunkom pracy oraz 12 – godzinnemu dniowi pracy.
W Polsce – 1. Maja stał się świętem od roku 1899 z inicjatywy stowarzyszenia partii i organizacji socjalistycznych.
W czasach PRL – u święto to miało ogromną wagę. Zwano je także Świętem Klasy Robotniczej i hucznie obchodzono. Odbywały się wtedy liczne pochody i manifestacje. Na ulice wylegały tłumy, jako że uczestnictwo w części uroczystości było obowiązkowe. Kiedy komunizm upadł – 1. Maja stracił na znaczeniu. Nadal jednak organizowane są wiece, pochody czy zgromadzenia.
2. Maja – Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej – to polskie święto, które ustanowione zostało na mocy ustawy z dnia 20. lutego 2004 roku.
Dzień ten nie jest jednak dniem wolnym od pracy.
15. października 2003 roku, do laski marszałkowskiej, wpłynął poselski projekt (autorstwa grupy posłów PO) zmiany ustawy o godle, barwach i hymnie RP, ustanawiający, m. in. Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Wybór dnia 2. Maja nie był przypadkowy – chodziło o dzień, w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski oraz podkreślenie obchodów Światowego Dnia Polonii.
W toku prac legislacyjnych Senat RP, w uchwale z dnia 12. lutego 2004 roku, zaproponował poprawki, m. in: zastąpić Dzień Flagi RP – Dniem Orła Białego, uznając godło za naczelne spośród symboli RP. Ostatecznie Sejm odrzucił ww. poprawkę i 20. lutego 2004 roku ustanowił Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Maja obchodzimy Święto Konstytucji – pierwszej w nowożytnej Europie, a drugiej na świecie.
Święto to zostało wprowadzone na pamiątkę uchwalenia, przez Sejm Wielki, Konstytucji 3 Maja – w roku 1971.
Dzień ten został uznany za święto już 5. maja 1971 roku. Od 1946 roku (niestety) świętowanie tego dnia było zakazane przez władze – aż do roku 1990.
W Konstytucji zawarto wiele progresywnych wówczas tez, m.in. zrównano mieszczan i szlachtę, zapewniono ochronę chłopom, swobodę wyznania, powołano dwuizbowy parlament i zniesiono liberum veto. Niestety, wprowadzenie tych postanowień, w życie nie było już takie łatwe. Zaledwie rok później, w 1972 roku wybuchła wojna polsko – rosyjska, zwana również wojną w obronie Konstytucji 3. Maja, która zakończyła się klęską wojsk Rzeczpospolitej. Rok później Rosja i Prusy przystąpiły do II rozbioru Polski.
Dopiero po odzyskaniu niepodległości, w 1918 roku, 3. Maja został oficjalnie ustanowiony Świętem Narodowym – jednym z najważniejszych w czasach międzywojennych.
Na ponowne oficjalne ustanowienie Święta Narodowego Trzeciego Maja trzeba było poczekać do 1990 roku.
Dziś, w czasach wielu spraw ważnych i ważniejszych o wolności nie wolno nam zapominać, bo jak pisała Maria Pawlikowska-Jasnorzewska w wierszu „Barwy narodowe” to jest nasz dług wobec tych, którzy nie szczędzili sił, zdrowia, mądrości by nam ją ofiarować.
Elżbieta Misiak-Gancarz
