Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie,
O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie.
Lecz w ogrodzie szept pierwszy miłosnego wyznania
Stał się dla nich powodem do nagłego rozstania.
„Dwoje ludzieńków”, Bolesław Leśmian
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego przypada corocznie 21 lutego i został ustanowiony przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Data święta upamiętnia tragiczne wydarzenia w Bangladeszu, kiedy to w roku 1952 zginęło 5 studentów w obronie języka bengalskiego. Wiele języków na świecie zagrożonych jest dziś wyginięciem, prawie połowie z 6 tysięcy za 2-3 pokolenia grozi zapomnienie. Podkreślenie znaczenia języka ojczystego i dialektów przyczynia się do rozwoju edukacji i wpływa na świadomość społeczeństwa, zarówno w znaczeniu lokalnym, jak i globalnym.
W tym dniu na całym świecie organizowane są seminaria, konferencje, spotkania naukowe dotyczące roli języka rodzimego w kulturze, jak i w życiu codziennym. W naszym kraju w 2012 roku ruszyła kampania pod hasłem: ”Ojczysty – dodaj do ulubionych”. Została ona zorganizowana przez Narodowe Centrum Kultury i Radę Języka Polskiego. Jej celem jest podniesienie poziomu wiedzy i odpowiedzialności za naszą polszczyznę, bo każdy język, jego żywotność jest wspólnym dziedzictwem kulturowym.
Jako polonista, w tym dniu chciałam Wszystkim zadedykować wiersz Bolesława Leśmiana, poety, który jest tak dobry, że jego wiersze, nasycone idiomami, nie dają się przetłumaczyć na żaden inny język . I to jest koronny argument, by podkreślać, wyróżniać to, co niepowtarzalne. I chronić, by słowa poety nie były jak „milknące głosy”.
W naszej szkole odbył się też konkurs językowy, w którym wzięli udział uczniowie klas V-VIII. Wyniki poznamy już wkrótce.
Elżbieta Misiak-Gancarz